Barrett özofagusu hakkında bazı önemli bilgiler

Özofagusun yassı hücreli epitellerinin sütunsal (columnar) epitel ile değişmesine denmektedir. Metaplastik bir durumdur. Dönüşümün orijini muhtemelen multipotent undiferansiye hücrelerdir.  

Barret’s özofagusu kronik gastroözofajiyal reflü hastalığında özofagus mukozasının kronik tahrişinden dolayı oluşur. Yüksek dereceli displazi kanser gelişimi için major bir risk faktörü kabul edilmektedir.  Bununla birlikte Barret’s özofagusu bulunan hastaların büyük çoğunluğunun herhangi bir yakınması olmayabilir. Aynı şekilde özefagus adenokarsinomlarının %40ında reflü yakınmaları olmayabilmektedir. Barret’s özofagusudaki neoplastik dönüşüm düşüktür yılda 0,5/1000 oranındadır.

Tanı biyopsi ile kanıtlanmış özelleşmiş intestinal epitel hücrelerinin özofagusta görülmesiyle konur. Uzunluk önemli değildir. Daha önceleri sütundal tip mukozanın üç santimden daha uzun olmasıyla tanı konurdu. Mukozada fundik, transizyonel veya özelleşmiş intestinal epitel görülmesine gerek görülürdü. 3 santimetrenin altında olana kısa segment Barret’s özofagusu, > 3  cm  daha uzununa ise uzun segment Barret’s özofagusu denmektedir.

Kısa segment Barret’s özofagusuda displaziye ve adenokarsinoma ilerleyebilir. Bu nedenle uzun segment Barret’s özofagusu ile aynı şekilde tarama programına alınmalıdır. Klinik olarak kısa segmentle uzun segmentler arasında fark vardır. Zira uzun segment Barret’s özofagusunda displazi ve malign dönüşüm insidansı daha yüksektir. 

Displazi olmayan Barret’s özofagusu özofagus vakalarında medikal tedavi veya anti reflü cerrahisi regresyona sebep olmamaktadır. Bununla birlikte proton pompa kullanımı Barret’s özofagusu uzunluğu azaltabilir.  Düşük dereceli disklerde olanlar (low grade) yıllık endoskopi takibine tabi tutulmalıdır. Ardışık iki endoskopide displazi görülmeyinceye  kadar bu durum sürdürülmelidir .

Yüksek dereceli displazili Barret’s özofagusu vakalarındaki tedavi karmaşıktır. Bunlarda özefajektomi, mukozal ablasyon, fotodinamik terapi, endoskopik mukozal rezeksiyon veya ameliyat olmak istemeyen hastalar için 3 ayda bir endoskopi taraması yapılabilir. 

Barret’s özofagusu yüzeyinde nodülasyon olan vakalarda adenokarsinoma gelişme ihtimali iki buçuk kat daha fazladır. Bu vakalar endoskopik ultrason ile mukozal rezeksiyon yapılarak kesin tanıya ulaşılabilir. 

Genel olarak fokal adenokarsinom barındıran Barret’s özofagusu vakalarında özefajektomi altın standart tedavidir. Yüksek dereceli displazi vakalarında malign transformasyon (malign dönüşüm) oranları beş ila yedi yıl içerisinde %32 ila % 59 arasında değişen oranlarda bildirilmiştir .

Özofagus kanserlerinin genellikle kötü prognozlu olmasının sebebi yakınmaların geç dönemde çıkması ve yayılımın yayılmasının erken olmasıdır. Bunun sebebi ise özofagusun zengin lenfatik drenajıdır.

Barret’s özofagusunun düşük dereceli displazi daha sonra yüksek dereceli displazi ve adenokarsinomaya dönüşmesi yolunda bazı genetik değişikliklerin birikimi söz konusudur. 

Barret’s özofagusu  gelişiminde 3 basamak sözkonusudur . İlki kardiya tipi gastrik mukozaya dönüşüm daha sonra ise bunun intestinal metaplaziye dönüşmesidir. 

Epigenetik değişikler ile epidermal growth faktör ve bunlara bağlı reseptörlerin ekspresyonu artar bunlar genetik instabiliteye  ve histolojik hücresel değişikliklere yol açar. Ki bunlarda displazinin geliştiğini gösterir. p53 ve catherin/ catenin komplekslerinin kaybolmasıyla apopitozis inhibe olur. Buda karsinoma dokusunun normal dokuya invazyonuna sebep olur. Kromozal kayıplar, DNA mutasyonu, DNA metilasyonu ile gen sessizleşmesi hepsi görülebilir 

Her ne kadar profilaktik özefajektomi faydalı gibi görünse de yüksek displazi hastalarında bu iş yapılan kişilerde operasyonun morbiditesi, displazinin her zaman adenokarsinoma dönüşmeyeceği ve regrese olabileceği gerçeği veya ihtimali gözardı edilmektedir. 

Epidemiyoloji insidans ve prevelansı 

Kronik reflü hasta olan kişilerde %8 ila 12sinde Barret’s özofagusu olduğu tahmin edilmektedir. Haftada en az bir kere substernal yanması olan vakaların %5 inde Barret’s özofagusu olacağı tahmin edilmektedir. 

Barret’s özofagusu için ortalama yaş 55 ila 65 yaşları arasındadır. Kırk yaşın altında daha düşük risk vardır. Ancak bununla birlikte yedi yaşına kadar bildirilmiş vakalar vardır. 

Erkeklerde bayanlara göre iki kat fazla görülür. Aynı şekilde yüksek dereceli displazi ve kanser oranları da erkeklerde iki kat fazladır. Irk olarak beyaz ırkta daha çok görülür. Oranı yüzde 7,8  dir.

Kalıtımsal olduğu şeklinde bir kanıt olmasa da aileler içinde yığılım gösterdiği görülmektedir. Barret’s özofagusu coğrafi olarak genellikle batı dünyasının bir hastalığı gibi durmaktadır.